مسائل مربوط به کودکان و نوجوانان با دیابت
تاثیر روانی - روانی دیابت در دوران کودکی در همه جا حاضر است و شامل کل خانواده و همچنین مدارس و جامعه به عنوان یک کل است . انجمن بین‌المللی دیابت کودکان و نوجوانان ( ISPAD ) در سال ۲۰۰۰ رهنمودهایی را برای کمک به متخصصان بهداشتی در زمینه مدیریت جوانان مبتلا به دیابت توسعه داد . این رهنمودها براساس اعلامیه سنت وینسنت ، اعلامیه استقلال و اعلامیه آمریکا ، که حقوق تمامی افراد مبتلا به دیابت را تعریف می‌کند و بر حوزه‌های مهم مسئولیت افراد درگیر در مراقبت از کودکان دیابتی و نوجوانان متمرکز است ، هستند .
این مقاله به بررسی و گسترش بخش راهنمای ISPAD می‌پردازد که با مسائل روانی - روانی در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت به منظور کمک در فرآیند تصمیم‌گیری مدیریت دیابت در ارتباط هستند . هدف هر دوی این مقاله و راهکارهای ISPAD ، کمک به رشد کودکان دیابتی در بزرگسالی است که بالاترین درجه کنترل دیابت را دارند .
دیابت در کودکان ، کودکان نوپا ، کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان ، چالش‌های جسمی ، ذهنی و احساسی جدی تلقی می‌کنند . برخورد با تعادل بین hypoglycemia / hyperglycemia ، رشد / توسعه و دیگر عوامل زندگی برای ارائهکنندگان ، بیماران ، یا خانواده‌ها آسان نیست . علاوه بر این، شرایط فردی ، خانوادگی یا محیطی پیش از شروع دیابت ، ممکن است تعادل ظریف مورد نیاز برای حفظ کنترل خوب glycemic را ترکیب کند . بنابراین ، نیاز زیادی به ویژه در زمان تشخیص اولیه ، برای ارزیابی سابقه رشد ، رفتاری و روانی کودکان مبتلا به دیابت و خانواده‌های آن‌ها وجود دارد .
ارزیابی باید در زمان تشخیص و هم از پس از آن رخ دهد . اگر مشکلات شناسایی شوند ، اقدامات اولیه باید آغاز شود .
تاثیر psychosocial
هر شرایطی که به طور بالقوه تهدید کننده باشد دارای تاثیر روان‌شناختی است و دیابت در آن بسیار عمیق است . اگر رژیم مراقبت پیچیده باشد ، تاثیر بیشتر از لحاظ هزینه مالی ، misunderstandings ، تاثیرات خارجی ( به عنوان مثال ، بیماران ممکن است پذیرفته یا رد شده توسط جامعه ) ، و نیازها تحمیل شده توسط خود بیماری .
اعضای خانواده اغلب مراحل کلاسیک اندوه را تجربه می‌کنند، از خشم و انکار برای چانه زدن ، افسردگی ، و در نهایت پذیرش یا پذیرش . ۱ اندوه حل‌نشده باعث می‌شود که خانواده‌ها در صورتی که قبلا ً این کار را انجام نداده بودند ناکارآمد شوند . [II ] اگر چه اغلب خانواده‌ها به قطعنامه غم و اندوه دست می‌یابند ، Lowes و Lyne۳ اندوه مزمن را توصیف می‌کنند که وقتی خانواده‌ها به این بیماری مادام العمر و عواقب بالقوه آن رسیدگی می‌کنند ، می‌تواند یافت شود .
تنظیم تشخیص دیابت ۶ تا ۹ ماه برای کودکان و ۹ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد . ۴ کنترل دیابت و عملکرد خانوادگی معمول در طول این دوره دشوار است و نیازمند حمایت از تیم پزشکی است. ۵
استرس زا در زندگی روزمره می‌تواند به شدت بر کارکرد خانواده و کنترل گلوکز خون تاثیر بگذارد . ۶ Stressors مثل طلاق ، بحث‌های خانوادگی ، خشونت ، یا سواستفاده می‌تواند منجر به بالا بردن سطح گلوکز خون شده و نیاز به مداخله توسط یک تیم مراقبت بهداشتی حامی را افزایش دهد . ۷
خانواده‌ها نقش کلیدی در تنظیم کودکان مبتلا به دیابت ، سطح مراقبت و رژیم غذایی خاص خود بازی می‌کنند . تاثیر دیابت به ادراک و ادراکات خانواده‌ها و خانواده‌ها و همچنین زمینه ، ساختار و عملکرد خانواده‌ها به عنوان یک کل بستگی دارد . برای برخی ، و به خصوص خانواده‌های کم‌درآمد ، دسترسی محدود به ارائهکنندگان خدمات بهداشتی و هزینه‌های بالای مراقبت بهداشتی نیز بر کنترل دیابت و پایداری خانواده تاثیر می‌گذارد . تاریخچه مشکلات دیابت در بین بستگان بیماران می‌تواند به میزان قابل‌توجهی دیدگاه ( خوش بینانه یا بدبینانه ) هر دو کودک دیابتی و خانواده آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار دهد .
مطالعه بیشتر در این خصوص در وبسایت کلینیک دکتر مشتاق
