درمان زخم پای دیابتی

درمان زخم پای دیابتی

درمان موفق درمان زخم پای دیابتی شامل رسیدگی به این سه مساله اصلی است: debridement ، تخلیه تخلیه ، و کنترل عفونت .

debridement debridement شامل حذف همه بافت necrotic ، callus peri ، و بدنه‌های خارجی به بافت ماندگار است . مراقبت مناسب برای کاهش خطر عفونت و کاهش فشار پیش از جراحت ضروری است که می‌تواند مانع از انقباض و درمان نرمال بدن شود . پس از debridement ، زخم باید با آب‌نمک یا تمیز کننده آبیاری شود و یک آرایش باید اعمال شود .

Dressings باید از مسدود کردن بافت ، جذب مایع اضافی ، و محافظت از زخم ناشی از آلودگی جلوگیری کند . صدها لباس در بازار وجود دارد که شامل hydrogels ، foams ، کلسیم alginates ، پلیمرهای جاذب ، عوامل رشد و جایگزین‌های پوست هستند . Becaplermin حاوی فاکتور رشد platelet با زنجیره بتا است و در آزمایش‌ها controlled با blind double نشان داده شده‌است تا میزان شیوع کامل زخم را افزایش دهد . استفاده از آن باید برای زخم‌هایی در نظر گرفته شود که با لباس‌های استاندارد التیام نیافته اند .

در یک آبسه ، برش و تخلیه ضروری هستند و debridement تمامی بافت abscessed را به خود اختصاص داده‌اند. بسیاری از اعضای بدن با روش برش به موقع و روش‌های زه‌کشی نجات پیدا کرده‌اند ؛ بالعکس ، بسیاری از اعضای بدن با شکست در اجرای این روش‌ها از دست رفته‌اند . درمان یک دمل شدید با آنتی‌بیوتیک‌ها به تنهایی منجر به به تاخیر انداختن درمان مناسب و میزان مرگ و میر بیشتر می‌شود .

offloading با استفاده از صندلی چرخدار یا چوب زیر بغل برای توقف کامل وزن روی پای آسیب‌دیده ، موثرترین روش تخلیه تخلیه یک پای پیاده می‌باشد . اعمال فشار کلی ( TCCs ) دشوار و زمان بر روی کار است اما به طور قابل‌توجهی فشار بر روی زخم‌ها را کاهش می‌دهد و نشان‌داده شده‌است که بین ۷۳ تا ۱۰۰ درصد از زخم‌ها که با آن‌ها درمان شده‌است ، التیام یابد . آرمسترانگ و همکاران . ۴ ) با پیچیدن یک روروئک قابل‌حمل با لایه‌ای از بانداژ منسجم یا گچ پاریس ، ۴ نرخ درمان مشابه را با یک " TCC فوری " به دست آورد . استفاده نادرست از TCCs ممکن است منجر به زخم جدید شود، و TCCs در زخم‌های عمیق یا تخلیه contraindicated یا برای استفاده با noncompliant ، کور ، بیمار، یا به شدت بیمار به خطر افتاده patients هستند .

Clinicians اغلب روروئک را ترجیح می‌دهند زیرا برخی مضرات of را ندارند . Removability یک مزیت است که در آن اجازه بازرسی زخم , تعویض پانسمان , و تشخیص زودهنگام عفونت را می‌دهد . اما removability بزرگ‌ترین عیب در این مطالعات است نشان می‌دهد که بیماران تنها ۳۰ % از زمانی که در حال پیاده‌روی هستند ( معمولا از دفتر doctor's ) استفاده می‌کنند . 5 جفت کفش یا کفش‌های گوه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند و باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا لباس‌های حجیم خود را برآورده کنند. تخلیه مناسب , بزرگ‌ترین چالش برای متخصصین بالینی است که با زخم پای دیابتی روبرو هستند .

کلینیک زخم پلاس